به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از دنیای اقتصاد؛ «شی جین پینگ»، رئیس‌جمهور چین، از این سفرهای اخیر خود استفاده کرد تا یک هشدار را برجسته سازد: این کشور باید اقتصاد خود را احیا کرده و سر و سامان بخشد تا در دنیای نامطمئن پساکرونا، در دنیای کاهش تقاضا و خصومت روزافزون، خودکفایی و استقلال بیشتری داشته باشد. رهبر چین می‌گوید، کشورش برای کاهش وابستگی به اقتصادهای متزلزل خارجی از مردم خود می‌خواهد تا بیشتر خرج کنند و تولید‌کنندگانش هم خلاقیت بیشتری داشته باشند. اظهارنظرهای فشرده و رسمی رسانه‌های رسمی چین در مورد استراتژی «شی» می‌گویند چین باید آماده نزاع بیشتر با ایالات‌متحده‌ای باشد که می‌تواند دسترسی این کشور به مصرف‌کنندگان، سرمایه گذاران و دانش فنی آمریکایی را به خطر اندازد.
«کریس باکلی» در گزارش ۷ سپتامبر برای نیویورک تایمز نوشت، «شی» خطاب به اقتصاددانان برجسته‌ای که اواخر ماه گذشته به دفتر اصلی حزب کمونیست چین در پکن آورده شده بودند، گفت:«جهان وارد یک دوره تلاطم و تحول شده است. ما با یک محیط خارجی مواجه هستیم که در آن باد و جریان‌های مخالف از روبه‌رو می‌وزد.» رهبر چین افزود، چین باید «در سریع‌ترین زمان ممکن، موفقیت‌هایی در فناوری‌های حساس به وجود آورد.» رئیس‌جمهور چین ابتکار جدید خود را استراتژی «چرخه دوگانه» نامیده است. این عنوان بزرگ تکنوکراتیک- که ابتدا در ماه می «شی» از آن استفاده کرد- به این معناست که چین باید به چرخه قویِ تقاضا و ابتکار داخلی به‌عنوان موتور [اول] محرک اقتصادی روی آورد در حالی که بازارها و سرمایه‌گذاران خارجی را به مثابه موتور دوم رشد حفظ کند. نزد برخی، ابتکار جدید «شی» به مثابه بازتنظیم خوش نمای تلاش‌های طولانی برای اصلاح اقتصاد چین می‌ماند. رهبران چین لااقل از سال ۲۰۰۶ به این سو وعده داده‌اند که سهم مصرف داخلی در فعالیت اقتصادی را بیشتر سازند، وابستگی به صادرات را کاهش و زیرساخت‌های کافی را- با موفقیت‌هایی متفاوت- ایجاد کنند.
اما «شی» به‌دنبال این است که استراتژی جدیدش جدی گرفته شود، هرچند پیامدهایش هنوز مبهم باشد. وی این را به مثابه ضرورت مهم امنیتی برای تداوم رشد چین در دوره تلاطم جهانی مطرح کرده است و اینکه این فوریت جدید ژئوپلیتیکی فشار را بر مقام‌ها برای نشان دادن نتایج ملموس افزایش می‌دهد. «یائو یانگ»، رئیس دانشکده ملی توسعه در دانشگاه پکن، در پاسخی ایمیلی به سوال نیویورک تایمز می‌گوید:«این سیاست، به ویژه با وخیم شدن روابط چین و آمریکا، ارتباط زیادی با تغییر محیط بین‌المللی چین دارد». او افزود:«چین باید برای بدترین سناریو آماده شود؛ سناریویی که در آن ایالات‌متحده، چین را در حوزه‌های خاصی از فناوری گوشه رینگ می‌فرستد». مقام‌ها و متخصصان چینی هم پیشنهادها و طرح‌های «مختلفی» ارائه می‌دهند و همزمان تلاش می‌کنند تا استراتژی «شی» را عملیاتی و محقق سازند. برخی به دولت اصرار می‌ورزند که حمایت از شرکت‌های فناوری چینی را افزایش دهد. برخی دیگر خواستار کاهش موانع برای سرمایه‌گذاران خارجی شده‌اند تا به تضمین این مساله کمک کند که چین همچنان دوستان خود را حفظ کرده و از آنها نَبُرد. فرمول رشد چین همواره در حال تکامل بوده است، هرچند از نظر برخی اقتصاددانان این تکامل بسیار کند و آهسته بوده است. صادرات نسبت به یک دهه پیش نقش بسیار کمتری در رشد اقتصادی دارد اما تغییر به سوی الگوی مصرف داخلی افزایشی بوده است. چین به واردات تکنولوژی، محصولات و انرژی وابسته است و همین مساله بر نگرانی‌های دولت در مورد آسیب پذیری خارجی افزوده است.