به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فرهیختگان، اثرگذاری این عوامل تعیین‌کننده، به‌طور کامل به شرایط بین‌المللی و وضعیت اقتصادی آمریکا مربوط بوده است. بااین‌حال، به گمان رای‌دهندگان آمریکایی فردی توانایی تامین امنیت ملی آمریکا را دارد که در عرصه سیاست خارجی مقتدرانه عمل کند و حتی این اقتدار را نیز در تعامل با متحدان آمریکا به نمایش بگذارد. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا که از ماه‌‌ها قبل و با شیوع گسترده کرونا، عملا حوزه اقتصاد را ر‌ها کرد، به مولفه اثرگذار دیگر یعنی واکنش مقتدرانه در برابر دشمنان و حتی متحدین آمریکا روی آورده است. او از ماه‌‌ها پیش تلاش کرده است انتخابات ریاست‌جمهوری را از مسائل داخلی به حوزه بین‌الملل بکشاند و حتی رقیب دموکراتش را نیز ناچار کرده همپای او علیه چین سخن بگوید. ترامپ علاوه‌بر چین، پای آلمان، قدرتمندترین اقتصاد اروپا را نیز به انتخابات ریاست‌جمهوری نوامبر 2020 کشانده است. رئیس‌جمهور آمریکا دو سال بعد از اینکه ناتو را تهدید کرده بود که درصورت عدم‎پرداخت سهم اعضا، احتمال دارد از این پیمان خارج شود، فشار بر آلمان را افزایش داد و در اواخر خردادماه اعلام کرد که می‌خواهد 9 هزار و 500 سرباز آمریکایی را از آلمان خارج کند تا تعداد سربازان آمریکایی در این کشور به 25 هزار نفر کاهش پیدا کند. ترامپ مدعی بود که آلمان از حضور سربازان آمریکا سود می‌برد، زیرا سربازان پول خود را در این کشور خرج می‌کنند. حضور نظامی آمریکا در آلمان، میراث اشغال این کشور پس از جنگ‌جهانی دوم است. آلمان درحال‌حاضر میزبان بیشترین تعداد نیرو‌های آمریکایی در اروپا است و پس از آن ایتالیا، انگلیس و اسپانیا قرار دارند. ترامپ گفته هدفش از این اقدام، مجازات آلمان است. او هفته گذشته درباره این تصمیم در توئیتر نوشت: «آلمان میلیارد‌ها دلار برای خرید انرژی به روسیه می‌پردازد و ما باید از آلمان در برابر روسیه محافظت کنیم. این چه معنایی دارد؟ همچنین آلمان در پرداخت دو درصد به ناتو کوتاهی می‌کند. به‌همین‌خاطر ما برخی نیرو‌های خود را از آلمان خارج می‌کنیم.» آن‎طور که برخی مقامات آمریکایی ازجمله مارک اسپر، وزیر دفاع آمریکا گفته تعداد نیرو‌هایی که آمریکا قرار است از آلمان خارج کند، نزدیک به 12 هزار نفر می‌شود. از این تعداد حدود 6 هزار و 500 سرباز به سایر کشور‌های اروپا ازجمله ایتالیا، لهستان و بلژیک اعزام می‌شوند و 6 هزار و 400 نفر نیز به آمریکا باز می‌گردند. اگرچه براساس ادعای ترامپ، این یک اقدام تنبیهی و مجازات برای آلمان است و در داخل آمریکا می‌تواند از ترامپ یک چهره مقتدر بسازد، اما آن‎گونه که شماری از مقامات پنتاگون که نخواستند نام‎شان فاش شود به خبرگزاری «آسوشیتدپرس» اطلاع داده‌اند، انتقال این سربازان که مجموعا به حدود ۱۲ هزار نفر می‌رسد، «میلیارد‌ها دلار» برای آمریکا خرج خواهد داشت و نیازمند ساخت پایگاه‌‌های نظامی جدید خواهد بود.

جدا از هزینه‌‌های میلیارد دلاری این جابه‎جایی‌ها، آیا واقعا این اقدام برای آمریکا سودمند است؟ این سوالی است که تحلیلگران غربی به‌صورت واضح به آن پاسخ داده‌اند. آنها عقب‌نشینی آمریکا از آلمان را یک پیروزی برای ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه می‌دانند و می‌گویند مطمئنا ایالات‌متحده از این وضعیت سود نمی‌برد، چراکه پایگاه‌‌های استراتژیک نزدیک به مخالفان خود را از دست می‌دهد و نه‌تنها هیچ پولی صرفه‌جویی نمی‌شود، بلکه پنتاگون یارانه‌‌های آلمان را نیز از دست می‌دهد. وقتی سربازان آمریکایی به ایالات‌متحده برگردانده شوند، آنها نیاز به پایگاه‌‌هایی برای استقرار دارند و درصورت نیاز به استقرار مجدد، هزینه‌‌های حمل‌ونقل قابل‌توجه خواهد بود. تحلیلگران غربی معتقدند کاهش سربازان آمریکایی در آلمان یک فاجعه خواهد بود. آنان می‌گویند «از برلین تا پاریس، لندن، توکیو، سئول، اتاوا و...، رهبران به این نتیجه می‌رسند که حمایت آمریکا دیگر موضوعی نیست بلکه معامله‎ای است و زمان آن است که ترتیب‌‌های دیگری به‎دست آورند.»  تصمیم ترامپ برای کاهش نیروی‌‌های نظامی از آلمان، با مخالفت گسترده کنگره مواجه شده و نمایندگان آمریکایی این اقدام را باعث جسارت مسکو می‌دانند. جک رید، سناتور دموکرات تصمیم ترامپ را «یک خودزنی علیه منافع آمریکا» خوانده و میت رامنی، سناتور جمهوری‎خواه آن را «خطای بزرگ» و «سیلی زدن به صورت یک دوست و متحد» توصیف کرده است.